♥دنيای شيرين من♥
چه تنهایی شلوغی است تنهایی من! آن زمان که اطرافت پر است از دوستان خوش سخن و رنگین پوست که از رنگین بودن آنها به تنگ آمدی و در حسرت یک رنگ بودنشان سینه ات مالامال غم است! کاش ﻣﻰفهمیدند که : "قالی از صد رنگ بودنش زیر پا افتاده است" کاش ﻣﻰدانستند باید دوست بود تا اینکه از دوستی سخن گفت. کاش معنی این پیمان مقدس را ﻣﻰدانستند. و من اکنون ﻣﻰفهمم که چرا درد را باید با چاه گفت! و این روزی است که در ازدحام تنهایی خود غرق ﻣﻰشوم!!!
نظرات شما عزیزان:
яima |